Ξεκλειδώνοντας ένα... κείμενο!

Πόσο όμορφο να ξεκλειδώνεις χαρακτήρες και ιστορίες από βιβλία...και πόσο μάλλον από θεατρικά έργα!!! Να βλέπεις με τα μάτια της φαντασίας σου και να νιώθεις ότι είσαι και εσύ κάπου εκεί... μέρος της ιστορίας.. να παρακολουθείς, άλλοτε να συμμετέχεις, να παρατηρείς, να νιώθεις και να ανακαλύπτεις τα μυστικά τους, ενώ παράλληλα ανακαλύπτεις και τον ίδιο σου τον εαυτό! Πολλές φορές να τους δίνεις και λύση στα προβλήματά τους, γιατί ίσως οι ίδιοι οι χαρακτήρες να μην γνωρίζουν..... ή μπορεί και να γνωρίζουν και να μη θέλουν να σου πουν... και εσύ ΕΚΕΙ! Να προσπαθείς, να έχεις την ευθύνη της ιστορίας τους, να μην τους εκθέσεις... γιατί πολύ απλά σου δίνουν την ευκαιρία να τους γνωρίσεις καλύτερα και να τους δώσεις λόγο, να ακουστούν μέσω της δικής σου ύπαρξης, της δικής σου ψυχοσύνθεσης, του δικού σου "εγώ" και αυτό εσύ οφείλεις απλώς.... να το σεβεσαι!!!Τίποτα λιγότερο.. τίποτα περισσότερο! Είναι μια διαδικασία που φαίνεται τόσο απλή αλλά είναι αρκετά περίπλοκη... Γιατί όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που θα ποτιστούν μέσα σου και εσύ θα εξοικειωθείς μαζί τους, κάποια στιγμή θα χρειαστεί και να τους αποχαιρετήσεις...!!!χμμ.... έτσι δεν γίνεται και στη πραγματική ζωή;;; Δε γνωρίζουμε ανθρώπους-χαρακτήρες που έρχονται και φεύγουν;... Που παίρνουμε κάτι από αυτούς και δίνουμε κάτι σε αυτούς την ίδια στιγμή..;; Και αν αναρωτηθούμε τί είναι αυτό το "κάτι" που δίνουμε;;; Η απάντηση είναι μία: ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ!....και αυτό είναι το δύσκολο!!! Να τολμήσουμε... να δώσουμε...τον εαυτό μας! Σε ό,τι κάνουμε!! Σε ό,τι κι αν επιλέξουμε! Φαίνεται δύσκολο ε;; Συμφωνώ!! και μπορεί να υπάρχουν και συνέπειες... Στην αντίθετη περίπτωση όμως... αν δεν δώσουμε τον εαυτό μας σε αυτό που κάνουμε.... αυτό από μόνο του δεν είναι μια συνέπεια;;; χμμμμμ.................