ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟ/ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΑ ΑΝΤΖΕΛΑ ΡΙΖΑΚΗ
Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο Ιούλιος με βρίσκει πάντα με έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα!... Είναι περίεργο διότι τους τελευταίους μήνες παρατήρησα πως ετρεχα πάλι σαν το παρδαλό κατσίκι, όπως συνηθίζουν κι όλοι οι άλλοι δασκάλοι, καθηγητές, σκηνοθέτες που έχουν να παρουσιάσουν κάτι και η μέρα της παράστασης πλησιάζει... με έξτρα πρόβες και με μαθητες που τους καραδωκεί το άγχος, με έντονουςπροβληματισμούς κοιτάζοντας πια τη λεπτομερεια, με κοστούμια, φωτισμούς, ξανά και ξανά, υπομονή και εμψύχωση και γέλια και το κλασικό "Κυρία, δασκάλα (άλλοτε και Άντζελα) αύριο τελειώνουμε;;; Τελειώνουν τα μαθήματα;; Θα περιμένουμε πάλι κάποιους μήνες για να σε ξαναδούμε;; Αύριο finito; Αυτό ήταν;..." Και να βλέπεις στο προσωπάκι τους μια θλίψη παρόλη την ευτυχία... και να έρχεται το αύριο μετά το χειροκρότημα, μετά την υπόκλιση και με κόμπο στο λαιμό να λέμε ο ένας στον άλλον.. δεν θα χαθούμε... μέχρι και να κανονίσουμε όλοι να πάμε για μπανιο... και όλοι να χαιρετιόμαστε μετά τον τζερτζελέ... και να λέμε και καλό καλοκαίρι... και έπειτα στο σπίτι να αναρωτιόμαστε... τώρα τελείωσε;; όλο αυτό;; τελειώσε;; ............ Όλα είναι ένας κύκλος... Ενώ όλοι σκεφτόμαστε την παρασταση.. μετά αφού φτάνουμε συνήθως στον σκοπό μας, με την σκληρή δουλειά και το μεράκι και την αγάπη μας για αυτό που κάνουμε.. αυτό που κρατήσαμε πιο έντονα είναι το δέσιμο... είναι οι άνθρωποι που επέλεξαν τη συγκεκριμένη περίοδο να πορευτούν μαζί σου και εσύ μαζί τους... Είναι αυτό το καταπληκτικό Δούναι - Λαβείν... όταν υπάρχει καλός σκοπός... Και εμείς απλώς δώσαμε τον εαυτό μας.. τόσο σε αυτό που δημιουργήσαμε όλοι μαζί όσο και ο ένας στον άλλον... γιατί τελικά..... δεν υπάρχουν κανόνες... στο να είσαι ο εαυτός σου!!! Και αυτό είναι το θέατρο.. η αλήθεια.. του καθενός μας και αυτό που είμαστε όταν κάνουμε "μάθημα"... ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ!!!!! Λάτρεψα κάθε στιγμή του μαθήματός μου με τους 85 μαθητές μου... που δεν είναι απλώς ένας αριθμός... είναι 85 πρόσωπα, ψυχούλες, αξιολάτρευτοι άνθρωποι που τους θερμοευχαριστώ έναν - έναν ξεχωριστά, που έκαναν τα μαθήματα μοναδικά, αξέχαστα...και δικά τους! Ευχαριστώ τα παιζάκια μου τα μικρά για όλη την αγάπη τους, τα μικρά τους τα δωράκια, τις αγκαλιές τους, τα περιβόητα φιλάκια... ευχαριστώ τα παιζάκια μου τα εφηβάκια μου για το φωναχτό καλημέρα ΚΥΡΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ και το πάθος τους και το καθαρό τους βλέμμα.. και ευχαριστώ τα παιζάκια μου τα μεγάλα... για την εμπιστοσύνη τους και τη θετική τους ενέργεια!!! Ευχαριστώ τους γονείς επίσης για την εμπιστοσύνη τους, που δε δίστασαν να μου μιλήσουν, να εκφραστούν, ευχαριστώ το Θέατρο Διόνυσος και το β' Δημοτικό της Μακεδονίτισσας για τη στήριξή τους και την άψογη συνεργασία μας και όλους τους αφανείς ήρωες, τους δικούς μου ήρωες που με ανεχτήκανε για ακομη μια φορά και είτε με μια κουβέντα, είτε με δύο κουβέντες, αντε είτε και με τρεις (επειδή είμαι λιγάκι πολυλογού), είτε και μόνο με ένα βλέμμα, και με μία παύση παύση παύση ....... ήταν δίπλα μου !! Τους ευχαριστώ όλους!!!!! Σας ευχαριστώ που γεμίσατε τις μέρες μου με στιγμές μοναδικές... και αξέχαστες!!! Εις το επανειδείν!!! Καλό καλοκαίρι... και μην ξεχνάτε!!! Να είστε ο εαυτός σας, να μη χάνετε την πίστη σας και να θυμάστε... όταν κάτι τελειώνει.. κάτι άλλο (ξανα)αρχίζει....!!!
Με αγάπη,
η δασκάλα και φίλη σας Άντζελα Ριζάκη